Graspop 2007

VRIJDAG

Static-X: ik vond het wel goed, de eerste apertief smaakt altijd het best.

Papa Roach : De zanger was druipnat van de regen. Het is niet mijn genre maar wel te pruimen.

Within Temptation : no comment

Amorphis : OK

Celtic Frost: Viel tegen. lomp gedreun. Ik herinner mij nochthans de magistrale cover "Mexican Radio" van jaren terug.

Chris cornell : Zo plattekes qua begeleiding. Ze deden het echt express. Maar wel een goede zanger.

Type of Negative : Niet helemaal gezien. spijtig, maar de laatste nummers waren klasse, qua geluid en ook de tape met applaus was een leuke gimmick. Ze doen me aan Sisters of Mercy denken. De diepe zang is dik in orde en maken deze groep uniek in het genre.

Aerosmith : Professioneel af, inclusief facelift volgens mij

Therion:voor de liefhebbers van epische samenzang. Ik vond het wel origineel.



ZATERDAG

Life of Agony : deze groep is ondertussen ook al te klasseren bij de veteranen. De zanger is een speciaal geval. Hij weet het zelf ook wel.

Cannibal corpse: strak, zwaar, weinig origineel en soms eentonig. Soms mis ik eens een goed refrein bij dit soort groepen, maar ja dan wijk je teveel van het genre af.

Heaven & Hell : Magistraal! Terug naar de tijd naar echte rockers en ballads. Ik was al bijna vergeten wat voor pareltjes er in die tijd gemaakt werden. Ze hebben volgens mij maar materiaal van 2 lp's gespeeld : The Mob Rules en Heaven and Hell. Meer moet dat niet zijn.

Korn : Fantastisch en Origineel tussen de rest van de affiche. Ik vind ze life zelfs beter als op hun CD's. Maar geen ADDIDAS.

Iron Maiden : Het blijft een top-groep . 1982 : 25 jaar geleden werd number-of-the-beast uitgebracht en die songs zijn nog altijd niet afgezaagd. Klasse

ZONDAG

Children of bodom : Echt een ontdekking. Knappe songs, een zanger-gitarist die kan zingen en ook als muzikant de aandacht naar zich trekt. Daar gaan we nog van horen!

Slayer: AL 5 keer gezien. Voorspelbare set. Tijd voor iets nieuw. Ik vond de doek van het optreden in de Brabant Hal beter.

Mastodon : komt nogal rommelig over, spijtig, want alle mogelijke tegenritmes en onorthodoxe rifs worden druk uitgeprobeerd.

Ozzy Osbourne: Geef mij maar zijn tijd bij Black Sabbath en de LP "Bark at the moon."